Ο Μανώλης...
Ο Μανώλης ήταν ένα παιδί ευαίσθητο, συνεσταλμένο, που αγαπούσε τη φύση, τα ζώα, τους ανθρώπους, τη μουσική και το διάβασμα.Δεν ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός, μα ήταν ευγενέστατος.
Αυτά ήταν ελάχιστα από τα πολλά προτερήματα του χαρακτήρα του και αυτοί ήταν κάποιοι από τους λόγους που τον έκαναν ξεχωριστό στα μάτια των γονιών του, οι οποίοι τον λάτρευαν. Ταυτοχρόνως όμως, αυτοί ήταν και οι λόγοι που στο σχολείο γινόταν στόχος.
Στόχος από τη <<συμμορία>>, όπως όλοι τους αποκαλούσαν. Γιατί όλοι γνώριζαν εκείνα τα "ζωηρά" παιδιά, που μην έχοντας δική τους αξιόλογη ζωή, στρέφονταν εναντίον κάθε αδύναμου για να διασκεδάσουν την πλήξη τους.
Συμμαθητές στο Δημοτικό αλλά και αργότερα στο Γυμνάσιο, έκαναν τη ζωή του δύσκολη με προσβολές, βρισιές και χτυπήματα σε κάθε ευκαιρία, δίχως ίχνος ντροπής, χωρίς μεταμέλεια, γιατί κανείς δεν τους δίδαξε τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Κι εκείνος υπέμενε κάθε ταλαιπωρία καθώς δεν είχε ποτέ το θάρρος να αμυνθεί ή να μιλήσει τουλάχιστον σε κάποιον μεγαλύτερό του.
Στους γονείς του δεν είχε πει το παραμικρό γιατί δεν ήθελε να τους λυπήσει. Κρατούσε τα πάντα μέσα του και έψαχνε μόνος του να βρει διεξόδους διαφυγής ώστε να λύσει τα προβλήματά του. Κανείς όμως δε βρέθηκε να του εξηγήσει πως το πρόβλημα το είχαν οι άλλοι και όχι εκείνος...
Ο Μανώλης ήταν ευτραφής γιατί στο φαγητό εκτόνωνε όλο του το άγχος.
Σχολείο δε σκέφτηκε ποτέ να αλλάξει καθώς τότε θα έπρεπε να ομολογήσει στους δικούς του τους λόγους που επιθυμούσε κάτι τέτοιο.
Ο Μανώλης στο Λύκειο έγινε Μάνος, για να σηκώσει ανάστημα και να ξορκίσει τους δαίμονες, τον φόβο, τους εφιάλτες που στοίχιωναν τις νύχτες του.
Έπεισε τους γονείς του να του αγοράσουν καινούργια ρούχα, συμβατά με τη μόδα της εποχής. Όχι για να τον προσέξουν, το αντίθετο. Να γίνει ένα με τη μάζα και να μπορεί να κρύβεται μέσα σε αυτήν, να πάψουν να τον ενοχλούν.
Γράφτηκε σε μία ομάδα μπάσκετ, έχασε κιλά και αποδείχτηκε άριστος και σε αυτό το άθλημα. Όμως η <<συμμορία>> ήταν και πάλι εκεί. Διαφορετική από αυτή του σχολείου αλλά ίδια και χειρότερη στις συμπεριφορές.
Τον στρίμωχναν στα αποδυτήρια, τον απειλούσαν, του "έχαναν" πράγματα απ' το σακίδιό του, του έβαζαν το κεφάλι κάτω από τη βρύση με το παγωμένο νερό, κι όλα αυτά επειδή τον παίνευε ο προπονητής πριν και μετά από κάθε αγώνα.
Μπορεί να άλλαξε όνομα και εμφάνιση, μα στη ζωή του δεν άλλαξε τίποτα ουσιαστικό. Ο χαρακτήρας του έμεινε αμετάβλητος και οι βασανιστές του ανυποχώρητοι.
Ο Μάνος έβαλε τέλος στη ζωή του λίγες ημέρες πριν τις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο...
*Μάθε στα παιδιά σου τον σεβασμό για τον συνάνθρωπο. Δείξε στα παιδιά σου έμπρακτα πως όλοι είμαστε ίσοι.*
✍ Φωτεινή Ταχατάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου