Η κάθε μέρα ίδια και απαράλλακτη με την προηγούμενη πάνω στην τροχιά ενός φαύλου κύκλου, να δοκιμάζεται η υπομονή και η πίστη μας και να αναρωτιόμαστε ποτέ θα επέλθει ένα τέλος. Αίσιο ή κακό, κανείς δε το γνωρίζει... μόνο περιμένουμε.
Η αναμονή αυτή κρύβει κινδύνους. Κάποιοι θα πέσουν στην παγίδα της και θα κάνουν λάθη. Λάθη που ίσως κοστίσουν ακριβά στους ίδιους και όχι μόνο. Άλλοι θα βγουν αλώβητοι από τον κυκεώνα αυτού του παραλογισμού, έχοντας σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα συνεχίσουν ακριβώς από 'κει που είχαν αφήσει τη ζωή τους, πριν τον εξαναγκαστικό εγκλεισμό τους.
Το σίγουρο είναι πως ύστερα από τη λήξη της απομόνωσης όλοι μας θα δούμε τις στιγμές με άλλη ματιά. Θα έχουμε μάθει να εκτιμούμε τα απλά, να αγαπάμε τα ασυνήθιστα, θα ξέρουμε πλέον πως τα καλύτερα δώρα έχουν όνομα... Ελευθερία, Φύση, Αγκαλιά... Ζωή!
Φωτεινή Ταχατάκη
